Φύση 1

ΤΩΡΑ...

ΤΩΡΑ ΒΑΔΙΖΩ ΤΥΦΛΑ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ ΚΕΡΙΑ...

ΤΩΡΑ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ...

ΤΩΡΑ ΨΑΧΝΩ ΤΡΟΠΟ ΜΕΣ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΩΘΩ ΑΠΟ ΜΕΝΑ...

ΤΩΡΑ ΑΠΛΑ ΒΑΔΙΖΩ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ...

ΤΩΡΑ ΣΦΡΑΓΙΖΟΥΝ ΠΟΡΤΕΣ,ΚΛΕΙΔΩΝΟΥΝ ΓΕΡΑ...

ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΩΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ,ΟΜΩΣ ΤΑ ΕΚΤΙΜΑΣ ΟΤΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΧΑΝΕΙΣ...

ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ  ΜΟΝΑΧΑ ΟΤΑΝ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ...

ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ΠΩΣ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ...

ΜΟΥΣΙΚΗ: Παρελθόν, Παρόν, Μέλλον.

Αιωρούμενα χρώματα.

Πατούν επάνω στις ακτίνες.

Καθώς πέφτει ο Ήλιος.

Ξαπλώνουν μαζί του.

Ένα με τον ορίζοντα.

Αγκαλιά με τα κύματα.

Παρασύρονται από τον άνεμο…

Χρώμα πορτοκαλί εμφανίζεται στο βλέμμα μου.

Όμορφες σκέψεις φυλακίζονται στο μυαλό.

Καθώς κλείνουν τα μάτια.

Ακαταμάχητη έλξη, απόλυτη εξουσία των αισθήσεων, αγγίζει το μυαλό, πετά γύρω απ’ την σκέψη και οδηγεί την ψυχή σ’ ένα άγνωστο ταξίδι.